قلعه هرمز

قلعه هرمز که در ضلع شمالی جزیره هرمز و در جوار دریا قرار دارد، مهم‌ترین قلعه باقی‌مانده از روزگار تسلط پرتغالی‌ها بر سواحل و جزایر خلیج‌فارس است. این قلعه به فرمان آلفونسو آلبوکرک دریانورد پرتغالی در سال ۱۵۰۷ میلادی، در محلی موسوم به مورنا احداث شد.

ارتفاع دیوار قلعه ۱۴ متر است و بنای قلعه به شکل چندضلعی نامنظم ساخته شده، ساختمان آن بسیار محکم است و دیوارهایی به قطر ۳/۵ متر با چند برج به ارتفاع ۱۲ متر دارد. تأسیسات قلعه شامل انبارهای تسلیحات، آب‌انبار (برکه) و اتاق‌هایی باسقف هلالی است. در زمان شاه عباس که استعمار پرتغالی‌ها درایران خاتمه داده شد، این قلعه به دست امام‌قلی‌خان از سرداران شاه عباس فتح شد.

قلعه پرتغالی‌ها هرمز دارای برج دیده بانی، زندان، سیاه چاله، کلیسا، سربازخانه، تالار، مقر فرماندهی و آب انبار می باشد. سبک بنا، با الهام از معماری قلاع و دژهای قرون وسطی اروپا و همچنین تلفیق با معماری ایرانی سبک قوم پارت و ساسانی و منطبق با اقلیم منطقه ساخته شده است.

این بنا در تاریخ ۱۳۷۷/۲/۱ به شماره ۱۹۹۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.